Kayip arkadasa mektup

Mailini bir kac kez okudum.Bu detayli mailin icin cok tesekkur ederim.Uzun yillar gorusememis olmamiza ragmen, hep aklimdaydin.Tekrar iletisim kurunca da cok sevindim tabii..

Ben york’da 3 yil kadar deri magzalari olan bir firmanin mali isler sorumlusu olarak calistiktan sonar, 2004 yili basinda guney sahilindeki sehir olan Brighton’a tasindim ve orada bir mali musavirlik firmasinda 2 yil kadar mali musavir olarak calistim.Bu arada 2004 yilinin temmuz ayinda burada evlendik, ancak 2005 yilinin ocak ayinda hem adapazari’nda hemde istanbul’da iki dugun yaptik.Istanbul’daki yesilkoy’de denizkenarinda guzel bir yerde oldu.Iki dugun de cok guzel oldu.Keske senide davet edebilseydim.

Cocuk sahibi olma durumu olunca alternatif seyler yapmayi dusunmeye basladik…Cunku o sirada esim de bir supermarkette calisiyordu ve bu ulkede henuz yeniydi…Epeyce bir dusundukten sonar..Ev ile isyerinin birbirine yakin olabilecegi bir is yapmaya karar verdik, bunun icin de bir market satin alip isletmenin en uygun is olabilecegini dusunduk ve internet uzerinden hem york ve hem de brighton civarinda boyle bir isyeri aramaya basladik…Sonunda su anda islettigimiz is yerini mayis 2006’da aldik…Burasi york’un en guzel semtlerinden biri…alti market (esas olarak gazete-gida-icki servisi yapiliyor) ustunde de guzel bir evi var…..Haziran 2006’da ve temmuz 2008’de olmak uzere iki cocugumuz oldu…Dogal olarak bizim icin bu cok yogun ve zor bir surecin baslangici oldu…Ama heresy kendi istegimiz ve irademizle oldugu icin, fazla sikayet etme hakkimiz da yok tabii..

Esim istanbullu, aslen baba tarafida, ana tarafi da 50’li yillarda yokoslavya’dan gocmus.(simdi moda oldugu gibi biraz secere cikarayim!) Hatta anne ve babasinin cocuklugu’da kendi cocuklugu’da senin evin oralarda (koca Mustafa Pasa-cerrahpasa ve Findikzade’de gecmis ve hatta babasi cerrahpasa futbol kulubunun epeyce bir sure bskanligini yapmis.Yazlari’de heybeli adadaki evlerinde gecirmisler..Su an ailesi bostanci da oturuyor..

Ismail artik itiraf etmeliyimki (ozellikle esim ve ben ve de cocuklarimiz turk oldugumuz ve de cem artik 19 yasina geldigi icin) hala buralar da ysiyor olmak beni cok mutlu etmiyor..Pek tabiiki kendi ulkemde yasamak istiyorum artik…Cocuklari da orada buyutmek istiyorum…Hani dogdugum yermi yoksa doydugum yermi ikilemi yok bende…….cunku biliyorumki biz burada da orada da doyariz…Benim icin asil sorun, senin de mailinde uzunca degindigin gibi Turkiye’nin su anki hali…

1985 yilinin Eylul ayinda Turkiye’den ilk ayrilirken gunlu tutuyordum ve o gun gunlugume “cok sevdigim ulkemden bugun ayriliyorum, amacim dunya dili olan ingilizceyi cok iyi bir sekilde ogrenmek ve eger mumkun olursa kendi meslegimde yuksek lisans egitimi yapmak ve de cok kalmadan donup bir cok cikmazlar icin de olan ulkeme hizmet etmek” diye yazmisim…

Dusunuyorumda ne kadar saf ve temiz duygulara sahipmisiz vatanimiz ve milletimiz icin…(Cumhiriyet hic bir acitan taktir edilmese bile, vatandaslarina bu duyguyu asilayabildigi icin taktir edilmelidir en azindan ) Ama su anki durum?!! Gercekten icler acisi…Bazen diyorumki…..Ulan.. bu ulkeyi yonetenler sadece sen ve beni dinleyerek (yanlarina danisman olarak mesela) bu ulkeyi yonetselerdi su an en azindan bu boklugun icinde olmazdik…

Sen de bende yillar oncesinden bu konular uzerine cok duyarli ve kafa yoran istisnai iki anadolu genci idik…ve hala daha oyle…Benim bu konulardaki bazi dusuncelerim, ITO’nun bazi raporlarinda yazili olarak bile mevcut….

Ama bazen de aklimdan ne geciyor biliyormusun ismail…Su saflikla, aptallik arsinda cok belirsiz bir cizgi vardir derler ya.. iste o hesap ….acaba farkinda olmadan ben cizgini obur tarafinami dustum?

Malum kardeniz halkinin findik olayindan dolayi su an icine dustugu durum cok trajik…Ben yillardir koye gitmezdim…gitsem bile bir gece kalip donerdim…Gecen yaz cocuklarla gittim ve 10 gun kaldim…Senle de gitmistik hatirlarsin… guzel ve durumu iyi bir koydu…Ama su anki durumu hic de oyle degil…Insanlar buyuk bir cikmaz icinde, neredeyse herkesin bagi, bahcesi, emeklilik massi vs’e icraalik…

Insanlarin dunyayi ve hayati algilayisinda buyuk bir gercek disilik var…

Ben insanlara, ozellikle oylariyala bu duruma sebep olanlara….ozetle..su an icine dustukleri durumun tesadufu veya konjonkturel bisey olmadigini…bunlarin birileri tarafindan bilincli ve kasitli bir sekilde uygulanan politiklarin sonucu oldugunu anlatmaya calistim…
Ama inan ismail bu soylediklerimin o kadar zor durumdaki insanlara en kucuk etkisini bile olmadigi gibi, o orumcek agiyla orulmus kafaliri ile beni mevcut iktidarin ne kadar iyi oldugunu iknaya calisiyorlar…Insanlar genelde Turkiye’deki mevcut siyasal durumdan memnun gorunduler bana…

Hani yukarida kendim icin soyledigim saflik-aptallik cizgisi varya ….bence Turkiye’de mevcut surecin aleyhlerine islemekte oldugu kitleler icin de belki ayni sey soylenebilir.,Ozellikle ve maalesef bizim karadeniz halki icin … resmi rakamlara gore karadenz ile dogu bolgesinde devlet yatirimlari arasindaki oran 1-250 seklinde ve hala onlar memnun halinden, dogulular degil… Hani Aziz nesin yillar once demis ya ………acaba haklimiydi adam? Hem bana gore o hesapta soyle bir duzeltme lazim…halkin yuzde 30-40 cok akilli ….geri kalan yuzde atmisin-yetmis ise yuzde yuz aptal…acaba ??acaba??

Saka bir tarafa ama, Turk halkinin (artik bu ifadeyi hala kullanabiliyorsak!) kendine getirecek bazi soklara gercekten ihtiyac var…

Neyse bu konularda cok rahat bir kitap bile yazabilirim…Ama inan hic satmaz…Turkiye’de lafi dinlenen adam olabilmek icin…Mesela Cuppeli Ahmet hoca olmak lazim…Birak orayi..buradaki bazi Turkler bile gece gunduz onlari dinliyor…

Bu turkiye meselesini bir seyle kapiycam ismail…1979 yili idi..Universite sinavini kazanamamis ve gelecegi baglanmis bir koylu cocugu iken…babama surekli baski yapiyordum…beni istanbula universiteye hazirlik kurslarina gondersin diye…benim ilahiyat mezunu (simdi bir trafik kazasinda rahmetli oldu) bir amca oglum vardi benden 10-15 yas buyuk.. ben boyle israr yaparken babama demiski…istanbulda benim bildigim bir yer var…istiyorsan onu oraya gotureyim…Babamda birgun bana tamam seni istanbula kursa yolluycam ama rahmi abinin dedigi yere gidiceksin…tamam dedim…

Morrris leyland bi traktorumuz vardi…o gun hava biraz soguk..Bizim traktor bi turlu calismaz…kac bayirdan asagi saldik yine tik yok…Baskasinin traktorlerine baglayip koyun bi ucundan obur ucuna cektiriyoruz arkasindan kap kara dumanlar cikiyor ama yine calsmiyor…neyse bir gun bekledik obur gun zor calistirdik…

Acaba o gun Traktor bana bir mesaj mi vermek istedi! Gitme bir yere, kal burada mi demek istedi?!!

Neyse…

Annem bana ozel yatak,carsaf yorgan filan hazirlamis…koyduk traktorun arkasina …sende bilirsin traktorun arkasina tahtadan kutu gibi bisey koyarlar(ismi neydi acaba?). biraz esya konsun ve insane binsin diye…iste onun icine once benim yatak ve erzaklar,ustune de ben …patika egri-bugru yollardan ziplaya ziplaya…kasabaya (kocaali) vardik istanbula gidecek otobusun bagajina atik bizim esyalari…babam gozu yasli, bizi anlimizdan optu ve istanbula yolculadi…

Topkapida beni rahmi abim karsiladi….daha sonar kalacagim yere goturdu…Istanbul Bahcelievlerde bir eve gittik…Beni biriyle tanistirdi…Bu evin imami dedi…O ne derse dinliyceksin…tamam abi dedim…Sonra sabah oldu bir minbus aldi beni icinde belliki degisik evlerden toplanmis birsuru benim gibi koylu cocuklar…Istanbulu bastan basa gectik ve Camlica tepelerinde hala insaat halinde bir caminin derme catma bodrum katina goturulduk…Burasi universiteye hazirlik kursunu gorecegimiz yermis…

Aksam minibuslerle..yine evlere…Bana hic bi sekilde bunlarin kim oldugu anlatilmiyor…Cemmat halinde namaz ……..arkasindan……sohpet varmis? Kitap okuyacagiz dediler…Ortaya cikartiklari kitaplar bil bakalim ne…Kuran beklersin degilmi? Hayir…Saadi Nursi Risaleleri..Universiteye girebilmek icin bunlara dayanmam lazim dedim kendi kandime….ama sadece uc ay dayanabildim…Sonra hepsine kufuru basip koye dondum…

Babam o zaman” oglum hic degilse kendin icin katlansaydin” dedi.O zaman galiba soyle birsey demek istedi…”onlar gibi ol,dediklerini yap, fazla sorgulama, degisik seylere kafa yorma ve onlar gibi kolay bir hayat yasa”.

Bazen soruyorum kendi kendime..”acaba babam haklimiydi !!??yoksa yillar sonar ben de mi teslim oluyorum!!?

Sonrasinda olanlari da kisaca yazayim…Istanbul da dairesi olan bir halam vardi…Gittim ona yalvardim..Hala univeriteye gitmek istiyorum …onun icin de istnbul’da kursa gitmem lazim..ne olur sizing daire de kalayim…ikna oldu ve kabul etti..sonra kabatas’da set ustunde bir kursa yazildim ve o kursta da senle tanismamiza vesile olan Fikret Guney (nerelerde simdi? neler yapiyor acaba??) ile arkadas olduk…Hikayemizin sonrasini da biliyorsun zaten...

Ismayilcigim kusura bakma, mailimin Turkiye kisminina bu kadar detayli girmeye hic niyetim yoktu, ama icimden geldi yazdim…kafani sisirdim bu mevzularla kusura bakma…
Aslinda daha farkli seyler yazmak istiyordum.Ama email cok uzun oldu zaten artik diger konulari gelecek mailde yazarim..

Baglamam gerekirse ismail…Turkiye’ye donmeyi cok istiyorum, am boyle bir Turkiye’ye donmek ne kadar akil kari bundan hic emin degilim?? Bu konuda tavsiyelerin benim icin cok degerli olacak….

Ismail gonlundeki bazi seyleri gerceklestirebilmis olmana cok sevindim…Cagloglunda aldigin is hani cok mutevazi ve guzel gorunuyor..Hayirli, ugurlu olsun…Ayriliklar pek tabiiki her yonuyle cok uzucu…ama kaderde varsa yasamak, yasiyor insan….Sunu bilmeni isterimki, benim de ileride senin cocuklarin yetismesinde bir katkim olabilirse seve seve yaparim…Mesela ileride buraya lisanlarini ilerletmek icin yazlari filan gelmek isterlerse, kapimiz onlara herzaman sonuna kadar acik…

Mailime bir kac aile fotografi ekliyorum…..son hallerimiz nasil bi gor diye…gelecek mailinde sende uygun gorecegin bazi resimler gonderirsen sevinirim…

Burada mailimi bitirirken en icten sevgi ve selamlarimi sunuyorum