Biliyorum çok zordasın!
Telaşın ötesinde panik halindesin! İktidardan düştüğün gün Yüce Divan’a gideceğinden eminsin!
Ama öte yandan her geçen gün partinin inişini de gözlemliyorsun!
Öyle ki tantanalarla start verdiğin Anayasa değişikliği teşebbüsünde aniden frene bastın!
Korktun, çünkü yaptırdığın iki ayrı araştırmadan da referandumda hüsrana uğrayacağını gördün!
Kürt açılımı diye bir işe giriştin, her şeyi tarumar ettin!
Açılım var mı yok mu, nedir ne değildir bilen yok!
Ne Musa’ya yaranabildin ne İsa’ya!
K.Irak’da bağımsız Kürdistan resmen ilan edildi edilecek umursamıyorsun!
Kerkük göz göre göre Kürtlere peşkeş çekiliyor, seyrediyorsun!
Ermenistan işi ayrı bir garabet!
Durduk yerde başımıza bir protokol tehdidini çıkardın ve Türkiye’yi riske ettin!
Azeri kardeşlerimiz haklı olarak feveran ediyor, duymuyorsun!
Senelerce Avrupa Birliği’ni istismar ettin artık o deniz de bitti!
Kıbrıs’daki barış şovunun da tiyatro olduğu ortaya çıktı!
Keza durduk yerde Hamasçılığa soyundun!
PKK’ya göstermediğin tepkiyi Hamas bağlamında gösterdin!
Görülüyor ki dış ilişkilerde her şeyi yüzüne gözüne bulaştırdın!
Dışarısı öyle de içerisi iyi mi sanki!
O daha bir felaket!
Açlık sınırındaki insan sayısı milyonları aştı!
İşsizlik bütün dünyanın rekorunu kırdı!
Kreapsiyon yani yolsuzluk dillerde!
Oğullardan biri gemi diğeri pırlanta dükkanına sahip olurken, namuslu ev kadınları ilk defa bu dönemde geçinmek için vücudunu satar oldu!
Bütçe açıklarında yüzyılın rekoru kırıldı!
Ekonomik daralma ya da küçülmede yine şampiyon olundu!
Bütün Cumhuriyet dönemindeki borçlanmadan fazla borçlanma yapılmasına ve 30 milyar dolarlık özelleştirmeye rağmen 5 milyar dolarlık duble yolun dışında tek bir yatırım yok. Borçlanılan onlarca milyar doların nereye harcandığı belli değil!
İhracat gerilerken ithalat 250 milyar dolara yaklaşıyor!
Türkiye üretmeden borçla yaşayan ülke konumuna girdi!
Evet sayenizde Türkiye’nin geldiği nokta budur ve bunun için paniktesin!
Bir ara AB masalı, bir ara türban, bir ara İmam Hatip, bir ara Ergenekon’la kamuoyunu meşgul edip bu görüntünün üstünü örttün!
Bitmedi, uzun bir dönem de darbe istismarları ve TSK taarruzları ile işi
götürdün! Hayır hayır, pek çok şeyde olduğu gibi darbe konusunda asla samimi değildin, çünkü sen darbe yapanları görmezden gelirken, güya darbe yapmak isteyenlerin üstüne gittin! Güya diyorum, çünkü apoletlilere, istismar etmene rağmen dokunamadın ve içeri almadın. İşte muhtırayı ben verdim diyen Yaşar Büyükanıt ile günlüklerin sahibi Özden Örnek örnekleri ortada. Şimdi bütün bu istismar konuları tükenince ve ahali artık bu gibi konulara prim vermemeye başlayınca önceki akşam TBMM’de yaptığın gibi işi sataşmalara ve taşkınlıklara götürmeye başladın! Soruyorum bir Başbakan, Meclisi birbirine katar mı?
Bütün bunlar gösteriyor ki hakikaten zorda ve paniktesin, dahası bunu saklayamıyorsun! İyi de Tayyip Bey sen bu ülkenin Başbakanı yani kağıt üzerinde en bilge kişisisin ki insanlar sana oy verdi. Senin toplumu germen değil sevmen ve birleştirmen gerekiyor. Oysa sen istisnasız her gün insanları kamplaştırıyor, cepheleştiriyor ve hasım hale getiriyorsun!
Ne olur Tayyip Bey biraz huzur ver artık bu ülkeye!
Herkesi çok yordun yeter artık! YETER
Monday 22 February 2010
Thursday 18 February 2010
Tuesday 16 February 2010
hakimiyet kayitsiz,sartsiz iktidar partisine oy verenlerindir!
Bu gaz kafalilara gore milli irade=iktitar partisine oy verenlerdir.Eger iktidar partisine oy verenler mevcut iktidari isteyenler ise, onlara oy vermeyenlerde onlari istemeyenlerdir.Su an Turkiye'de iktidar partisinin arkasindaki destek %30 ise, karsisindaki kitlenin oy orani %70 dir.Bu tabloya baktigimizda milli irade mevcut iktidardan yana degildir.Ancak anti demokratik bir secim sistemi bu siyasi ideolojiyi iktidarda tutmaktadir.Ama bu sekilde cok uzun omurlu olmalari pek tabiiki mumkun degildir.
Monday 1 February 2010
Turkiye Uzerine yazismalar
Kardeş merhaba...
Nasılsın iyimisin. İnşallah herşey yolunda gidiyordur.
Sen ara ara bana yazdın ve gayet güzel gönderiler ilettin. Teşekkür ederim. Ben de oturmuşken çok kısa yazmak istemediğim için biraz gecikme oldu, kusura bakma...
Muarrem İnce'yi iyi keşfetmişsin, ben de senin sayende haberdar oldum ilk önce. Sen keşfettin fakat partisi adamı görmemekte ısrar ediyor:) Durumu anla yani. Akabinde Ahmet Hakan'ın yazısı da gerçekten iyiydi. Adam yüreğinden konuşuyor, konuşuyor ama bunu ne kendi yöneticileri ne de bu millet anlıyor.
Bu iş hep böyle kardeş, bugünlerde Türkistan bağımsızlık mücadelesinde önemli bir isim olan Mustafa Çokay'ın hayatını okuyorum. Orada da durum bizden farklı değilmiş. Cehalet ve yobazlık heryerde Türk Milleti'nin karşısına çıkıyor. Bu adam ve etrafı Çarlık Rusyası'ndan bağımsızlık kazanmak için epey bir mücadele veriyorlar. Zeki Velidi Togan Başkurdistan, Mehmet Emin Resülzade de Azerbaycan'da benzer bir gayret içinde. Hepsinin karşısında ya yokluk ve parasızlak ya da bugün bizim memleketi örümcek ağı gibi sarmış tipler çıkıyor. 'Basmacı' denilen bu tipler, daha sonra o bölgede bir ordu toparlamak isteyen Enver Paşa'yı da bir süre hapsediyorlar bir anlamda ölümüne neden oluyorlar. Benzer tarihlerde bir tek Anadolu'da Mustafa Kemal başarılı oluyor. Diğerleri Rusya'daki Lenin ihtilalinden sonra da mücadele devam ediyorlar ancak sonuç değişmiyor ve hayatlarını yurt dışında Fransa'da sürdürmek zorunda kalıyorlar. Almanya, Rusya'ya savaş açınca esir aldıkları Türk gençlerinden bir Türkistan Lejyonu kurmak istiyorlar. Çokay buna pek sıcak bakmıyor, çünkü Almanlar da Türkleri insan yerine koymuyorlar. Ve sonrasında uzun süreli bir esaret dönemi. Tabi ki tarihi geri çevirmek mümkün değil. Belki o gayretler hedefine ulaşsaydı, biz Anadolu Türkleri çok daha farklı bir seyir içinde olabilirdik. Daha farklı bir coğrafyamız ve düşünce iklimimiz olurdu. Cumhuriyet çok farklı bir dış politika içerisinde olur, Amerika'nın kucağına bu kadar oturmazdık. Ama olmadı işte, 1950'de Menderes'le başlayan süreç, Türkiye'yi hep Amerika'nın eyaleti pozisyonunda tuttu. Bunun için de gerekçe hazırdı; Rusya sizi yutar. Evet belki bu ihtimal de vardı, vardı ama bunun için Amerika tezgahında işlenmemiz mi gerekiyordu.
Buradayken de konuşmuştuk ya, Türk Milleti'nin sosyal - psikolojiisini iyi analiz etmeyen siyasi hareketlerin başarı şansı yok. Türk Milleti, soyluluk unvanlarını yitirdikten sonra, soyluluk duygusunu da yitirdi ve çingene misali kim eline üç kuruş verirse onun adamı oldu. Şimdilerde çokça parlatılan Menderes-Özal-Tayyip üçlüsen bir bak. Üçü de topluma yeni bir şeyler sunduklarını söylediler. Üçü de, Türkiye'yi daha fazla açık pazar ve sömürüye teslim ettiler. Üçü de her ne hikmetse hep Amerika'yla birlikte hareket ettiler. Üstelik bunu yaparken toplumun bütün dini ve geleneksel duygularını kullandılar. Demek ki, Türk Milleti'nin öyle sağlam ve adam gibi bir dindarlığı, gelenek ve göreneğe sahiplenmesi de yok. Nasıl bir inanç ve gelenekse bir şekilde kendisi değil, hep Amerika ve batı değerleriyle barışık oluyor. Düşünsene toplum, Amerika karşıtı olduğunu söylüyor ancak Amerika'nın desteklediği partileri iktidar yapıyor.
Hülasası böyle kardeş yani. 'Bu milletin yüzde 30'u erendir, gerisi göt verendir' özdeyişiyle bu kısmı kapatalım.
Ömerciğim buralarda çok değişen bir şey yok. Hem bireysel olarak hayatımda, hem de memleketin genelinde fotoğraf üç aşağı beş yukarı aynı. Ben yaz mevsimine doğru alttaki lokontayı devir alıp işletmeyi planlıyorum. Tabiki onun için öncelikle binanın bir elden geçmesi gerekecek. Bu arada fırsat ve enerji bulabilirsem aşçılık okuluna yazılmayı düşünüyorum. En azından işin biraz olsun kıyısından köşesinden anlamak lazım.
Şimdilik fazla bir şey yapmıyorum, elimde küçük bir kaç iş var onlarla boğuşuyorum.
İnşallah senin de iş ve aile hayatın gayet iyi güzel gidiyordur. Hayat böyle işte kardeş bir yandan, beynimiz bir yandan midemiz. İkisi arasında gidip geliyoruz ve günün birinde bu gidip gelmeler bitiyor, hayat sonlanıyor. Gönül elbette herşeyin güzel olmasını, doğruların kazanmasını istiyor ama dünya böyle işte.
Ömerciğim sana çocuklarım Kağan ve Yağmur'un fotoğraflarını gönderiyorum. İnşallah açılırlar. Senin de çocukların gözlerinden öpüyorum, Allah bütün çocuklarımızın ömürlerini uzun, bahtlarını açık etsin
Kardeş öpüyor ve hayırlı günler diliyorum yaban ellerde...
Nasılsın iyimisin. İnşallah herşey yolunda gidiyordur.
Sen ara ara bana yazdın ve gayet güzel gönderiler ilettin. Teşekkür ederim. Ben de oturmuşken çok kısa yazmak istemediğim için biraz gecikme oldu, kusura bakma...
Muarrem İnce'yi iyi keşfetmişsin, ben de senin sayende haberdar oldum ilk önce. Sen keşfettin fakat partisi adamı görmemekte ısrar ediyor:) Durumu anla yani. Akabinde Ahmet Hakan'ın yazısı da gerçekten iyiydi. Adam yüreğinden konuşuyor, konuşuyor ama bunu ne kendi yöneticileri ne de bu millet anlıyor.
Bu iş hep böyle kardeş, bugünlerde Türkistan bağımsızlık mücadelesinde önemli bir isim olan Mustafa Çokay'ın hayatını okuyorum. Orada da durum bizden farklı değilmiş. Cehalet ve yobazlık heryerde Türk Milleti'nin karşısına çıkıyor. Bu adam ve etrafı Çarlık Rusyası'ndan bağımsızlık kazanmak için epey bir mücadele veriyorlar. Zeki Velidi Togan Başkurdistan, Mehmet Emin Resülzade de Azerbaycan'da benzer bir gayret içinde. Hepsinin karşısında ya yokluk ve parasızlak ya da bugün bizim memleketi örümcek ağı gibi sarmış tipler çıkıyor. 'Basmacı' denilen bu tipler, daha sonra o bölgede bir ordu toparlamak isteyen Enver Paşa'yı da bir süre hapsediyorlar bir anlamda ölümüne neden oluyorlar. Benzer tarihlerde bir tek Anadolu'da Mustafa Kemal başarılı oluyor. Diğerleri Rusya'daki Lenin ihtilalinden sonra da mücadele devam ediyorlar ancak sonuç değişmiyor ve hayatlarını yurt dışında Fransa'da sürdürmek zorunda kalıyorlar. Almanya, Rusya'ya savaş açınca esir aldıkları Türk gençlerinden bir Türkistan Lejyonu kurmak istiyorlar. Çokay buna pek sıcak bakmıyor, çünkü Almanlar da Türkleri insan yerine koymuyorlar. Ve sonrasında uzun süreli bir esaret dönemi. Tabi ki tarihi geri çevirmek mümkün değil. Belki o gayretler hedefine ulaşsaydı, biz Anadolu Türkleri çok daha farklı bir seyir içinde olabilirdik. Daha farklı bir coğrafyamız ve düşünce iklimimiz olurdu. Cumhuriyet çok farklı bir dış politika içerisinde olur, Amerika'nın kucağına bu kadar oturmazdık. Ama olmadı işte, 1950'de Menderes'le başlayan süreç, Türkiye'yi hep Amerika'nın eyaleti pozisyonunda tuttu. Bunun için de gerekçe hazırdı; Rusya sizi yutar. Evet belki bu ihtimal de vardı, vardı ama bunun için Amerika tezgahında işlenmemiz mi gerekiyordu.
Buradayken de konuşmuştuk ya, Türk Milleti'nin sosyal - psikolojiisini iyi analiz etmeyen siyasi hareketlerin başarı şansı yok. Türk Milleti, soyluluk unvanlarını yitirdikten sonra, soyluluk duygusunu da yitirdi ve çingene misali kim eline üç kuruş verirse onun adamı oldu. Şimdilerde çokça parlatılan Menderes-Özal-Tayyip üçlüsen bir bak. Üçü de topluma yeni bir şeyler sunduklarını söylediler. Üçü de, Türkiye'yi daha fazla açık pazar ve sömürüye teslim ettiler. Üçü de her ne hikmetse hep Amerika'yla birlikte hareket ettiler. Üstelik bunu yaparken toplumun bütün dini ve geleneksel duygularını kullandılar. Demek ki, Türk Milleti'nin öyle sağlam ve adam gibi bir dindarlığı, gelenek ve göreneğe sahiplenmesi de yok. Nasıl bir inanç ve gelenekse bir şekilde kendisi değil, hep Amerika ve batı değerleriyle barışık oluyor. Düşünsene toplum, Amerika karşıtı olduğunu söylüyor ancak Amerika'nın desteklediği partileri iktidar yapıyor.
Hülasası böyle kardeş yani. 'Bu milletin yüzde 30'u erendir, gerisi göt verendir' özdeyişiyle bu kısmı kapatalım.
Ömerciğim buralarda çok değişen bir şey yok. Hem bireysel olarak hayatımda, hem de memleketin genelinde fotoğraf üç aşağı beş yukarı aynı. Ben yaz mevsimine doğru alttaki lokontayı devir alıp işletmeyi planlıyorum. Tabiki onun için öncelikle binanın bir elden geçmesi gerekecek. Bu arada fırsat ve enerji bulabilirsem aşçılık okuluna yazılmayı düşünüyorum. En azından işin biraz olsun kıyısından köşesinden anlamak lazım.
Şimdilik fazla bir şey yapmıyorum, elimde küçük bir kaç iş var onlarla boğuşuyorum.
İnşallah senin de iş ve aile hayatın gayet iyi güzel gidiyordur. Hayat böyle işte kardeş bir yandan, beynimiz bir yandan midemiz. İkisi arasında gidip geliyoruz ve günün birinde bu gidip gelmeler bitiyor, hayat sonlanıyor. Gönül elbette herşeyin güzel olmasını, doğruların kazanmasını istiyor ama dünya böyle işte.
Ömerciğim sana çocuklarım Kağan ve Yağmur'un fotoğraflarını gönderiyorum. İnşallah açılırlar. Senin de çocukların gözlerinden öpüyorum, Allah bütün çocuklarımızın ömürlerini uzun, bahtlarını açık etsin
Kardeş öpüyor ve hayırlı günler diliyorum yaban ellerde...
Subscribe to:
Posts (Atom)
